Niestabilność hemodynamiczna u chorych poddawanych embolektomii tętnicy płucnej: doświadczenia własne

4 maja 2015

Niestabilność hemodynamiczna u chorych poddawanych embolektomii tętnicy płucnej: doświadczenia własne

Hemodynamic instability in patients undergoing pulmonary embolectomy: institutional experience

Bennett JM¹, Pretorius M², Ahmad RM³, Eagle SS².

J Clin Anesth 2015 ;27): 207-13. doi: 10.1016/j.jclinane.2014.10.007.

¹Department of Anesthesiology Vanderbilt University Medical Center, Nashville, TN 37232. Electronic address: Jeremy.m.bennett@vanderbilt.edu.

²Department of Anesthesiology Vanderbilt University Medical Center, Nashville, TN 37232.

³Department of Cardiac Surgical Sciences Vanderbilt University Medical Center, Nashville, TN 37232.

WSTĘP:

Zator tętnicy płucnej jest główną przyczyną chorobowości I śmiertelności wśród chorych poddawanych zabiegom kardiochirurgicznym w trybie pilnym, z całkowitą śmiertelnością wahającą się od 6% do aż 85%. Choć leczeniem pierwszego rzutu jest postępowanie niechirurgiczne lub interwencja przezskórna, to u chorych we wstrząsie kardiogennym leczenie operacyjne ciągle pozostaje metodą z wyboru. Nasz ośrodek regularnie wykonuje operacje embolektomii tętnicy płucnej, których rezultat jest lepszy, niż podają aktualne doniesienia. W związku z tym przeprowadziliśmy retrospektywną analizę wyników leczenia chorych z zatorem tętnicy płucnej i rodzaju anestetyków stosowanych podczas leczenia.

METODY:

Retrospektywny przegląd wyników leczenia 40 chorych poddawanych operacji pilnej embolektomii tętnicy płucnej w ciągu 4 lat (2008-2012) w naszym ośrodku. Badanie zostało przeprowadzone w szpitalu uniwersyteckim trzeciego stopnia referencyjności. Dokonano przeglądu historii chorób pacjentów hospitalizowanych z powodu zatoru tętnicy płucnej. W związku z badaniem nie były przeprowadzone żadne interwencje. Dokonano przeglądu dokumentacji anestezjologicznej, wyników badań echokardiograficznych oraz opisów zabiegów, po to by ocenić w analizowanej grupie chorych: funkcję układu krążenia, potrzebę wykonania pilnego chirurgicznego zespolenia systemowo-płucnego i stopień chorobowości.

WYNIKI I WNIOSKI:

Dokonano przeglądu dokumentacji medycznej 40 chorych. Niestabilność hemodynamiczna występowała w 12,5% przypadków w czasie indukcji znieczulenia i wymagała wytworzenia pilnego zespolenia systemowo-płucnego. Kolejne 17% chorych, którzy byli stabilni podczas indukcji, rozwinęło wtórną niestabilność hemodynamiczną wymagającą pilnego zespolenia systemowo-płucnego podczas otwarcia osierdzia bądź manipulacji w jego zakresie. Jeden chory zmarł podczas hospitalizacji. Chorzy, którzy wymagali wytworzenia pilnego zespolenia systemowo-płucnego podczas indukcji znieczulenia ogólnego, zwykle otrzymywali większą dawkę anestetyków niż chorzy z pozostałych grup. Wśród chorych wymagających pilnego zespolenia systemowo-płucnego podczas manewrów w obrębie osierdzia, u których indukcja znieczulenia przebiegła gładko, nie zidentyfikowano czynników ryzyka niestabilności hemodynamicznej.